Cosmo Kapak Kızı: Hande Baladın

Milli voleybolcu ve Red Bull sporcusu Hande Baladın, başarıyı yalnızca kupalarla değil, kadınların gücünü sahaya ve hayata taşıyan tavrıyla da kutluyor. Türkiye’ye “Biz voleybol ülkesiyiz!” dedirten takımın bir parçası olmak onun için hem gurur hem de büyük bir sorumluluk. Hande, voleybol tutkusu ve inatçı disipliniyle yazdığı hikayesinde gençlere “Sen de yapabilirsin!” diyor ve 2025’i daha güçlü karşılamayı planlıyor: “Ne yıldı ama!” demeye şimdiden hazır.

11 yaşında ailenle beraber İzmir’den İstanbul’a taşındın ve hayatın tamamen değişti. Farklı bir tempoya, bambaşka bir hayata uyum sağladın. Seni bugünkü Hande’ye dönüştüren şeyler neler?

Çok küçük yaşlardan itibaren hayalime odaklanarak seçimler yaptım. Ailemin desteği, beni cesaretlendirmesi, zorluklarla karşılaştığımda yanımda olmaları beni güçlü kıldı. Voleybola olan tutkum, her antrenman, her maç beni daha fazla motive etti. Kararlılık ve disiplin en büyük yol arkadaşlarım oldu. Zamanla öğrendim ki, karşıma çıkan her zorluğu bir fırsat olarak düşünmek ve
bu zorlukları aşabilmek için içimdeki o güce inanmak, beni bugünkü Hande’ye dönüştüren şeyler.

15 sene önceki Hande’nin kulağına bir cümle fısıldama şansın olsa...

Kendine olan inancını hiçbir zaman kaybetme. Dışarıda aradığın güç, aslında senin içinde.

Takım olmak senin için ne ifade ediyor?

Takım olmak, sadece sahada birbirimizi desteklemekten ibaret değil, aynı zamanda birbirimizin güçlü ve zayıf yanlarını anlamak, birbirimizi daha iyi birer insan haline getirmek. Birlikte büyüyor, öğreniyor ve gelişiyoruz. Bu yolculuk beni, çok daha güçlü ve empatik biri yaptı.

Türkiye’de voleybol denince akla kadın takımı geliyor. Bu başarının bir parçası olmak nasıl?

Türkiye’de voleybolun kadınlarla özdeşleşmesi bizim için hem gurur hem de sorumluluk. Kadın voleybolunun sevilmesi, kadınların sporda ne kadar güçlü olabileceğini gösteriyor. Bizi izleyen gençler “Ben de yapabilirim” dediğinde gerçek etkiyi yaratıyoruz.

Artık “Biz voleybol ülkesiyiz” diyoruz. Voleybolun bu kadar geniş kitlelere ulaşması hakkında ne düşünüyorsun?

Disiplinli çalışmalarımız, başarılarımız ve tutkumuzla voleybolu geniş kitlelere ulaştırdık. Voleybolun büyümesine katkı sağlamak anlamlı, ancak spor ülkesi olmak için hâlâ adımlar atmamız gerektiğini düşünüyorum.

İlham olduğunuz kitle sadece kız çocukları değil. Oğlan çocuklarına da ilham oluşunuz konusunda ne düşünüyorsun?

Genelde kadın sporcular olarak kız çocuklarına ilham verdiğimiz düşünülür ama aslında sporda cinsiyetin bir önemi yok. Önemli olan, insanlara bir şeyler hissettirebilmek ve onları harekete geçirebilmek. Sahadaki mücadelemizin, erkek çocuklarına da ilham vermesi, sporda eşitlik açısından önemli bir mesaj. Bizler, disiplinimiz, çalışkanlığımız ve hedeflerimizle sadece kadın voleybolcular olarak değil, insan olarak da örnek teşkil ediyoruz. Erkek çocuklarının da maçlarımızı izleyerek 'Ben de böyle bir sporcu olabilirim' diye düşünmesi,
sporda cinsiyet farkının ötesine geçtiğimizi gösteriyor.

Red Bull sporcususun ve Red Bull’un “Hande Gibi Smaçla” isimli bir oyunu
var. Sence smaç stilin neden bu kadar dikkat çekici?

Aslında Hande Gibi Smaçla oyunu, smaç, servis ve manşet aşamalarından oluşuyor. Voleyboldaki smaç anı yüksek performans içerdiği için daha çok dikkat çekiyor. Oyun da büyük ilgi gördü. Red Bull ile beraber böyle bir ilke imza atmak, hayatım boyunca hatırlayacağım en güzel anılardan biri olarak kalacak.

Red Bull ile birlikte yaptığınız Baladın isimli bir belgesel var. Sen de bu belgeselin ilk dakikalarında “26 yaşında bir sporcunun belgeseli çekilir mi?” diyorsun. Oyununda hâlâ geliştirmek istediğin yanların var mı? Neler?

Red Bull’un ‘Baladın’ belgeseli fikri beni hem heyecanlandırdı hem de gururlandırdı. Her adımımda yanımda oldukları için Red Bull’a teşekkür ederim. Belgeselde o soruyu sormam, 26 yaşında hâlâ öğrenmeye ve gelişmeye açık olmamdandı.

Bir sporcunun kendini tamamen tamamlaması mümkün değil. Oyunumda belli bir seviyedeyim ama bir üst seviyeye çıkabileceğime inanıyorum. Bu noktadan sonrası, mental dayanıklılık ve stres anlarında sakin kalabilmekle ilgili.

Kararlı ve pes etmeyen biri

Nasıl bir sporcu olduğun herkesin malumu, ama sen nasıl bir kadın olmak istiyorsun?

Güçlü, bağımsız, kendine inanan, empati yapabilen ve çevresine ilham veren bir kadın olmak istiyorum. Spor gibi rekabetçi bir alanda, sadece kendim için değil, tüm kadınlar adına fark yaratmayı hedefliyorum. Hayatta da sahada
olduğu gibi mücadeleci, kararlı ve pes etmeyen biri olmak önceliğim. Spor hayatımız sona erse de insanlığımız ve bıraktığımız izler kalıcı.

Başkalarının seninle ilgili düşündükleri ve hakkında sosyal medyada söylenenler seni ne kadar etkiliyor?

Sosyal medya bazen insanlara, biz sporcuların da insan olduğunu unutturduğu bir platform olabiliyor. Gençken kötü yorumlardan duygusal yapım nedeniyle daha fazla etkileniyor, kendime çok yükleniyordum. Ancak yaş aldıkça ve mental dayanıklılık üzerinde çalıştıkça içsel olarak güçlendiğimi ve artık bu yorumların beni etkilemediğini fark ettim.

FOMO yani eksik kalmak duygusunu hissetmeden sosyal medyayla arana mesafe koymayı nasıl başarıyorsun?

Hayatın bir telefon ekranında değil de bulunduğunuz anda, mekanda, yaptığınız işte, kurduğunuz ilişkilerde olduğunu fark edip kabullendiğinizde ona odaklanıyorsunuz. Bunu başardığıma inanıyorum ve bu sebeple FOMO’nun
zerresini hissetmiyorum.

Kendimle baş başa kalmayı seviyorum.

Hızlı bir tempon var. Yavaşlamak için kendine nasıl bir alan yaratıyorsun?

Her sabah ve akşam düzenli meditasyon yapıyorum. Bu anlarda sadece bedenime ve zihnime odaklanıyorum. Hem farkındalığım artıyor hem de dinlenmiş oluyorum. Bunun yanı sıra oynadığım maç, yaşadığım gün, hissettiğim duygular veya hayallerimle ilgili not aldığım bir defterim var. Kendime vakit ayırmayı ve kendimle baş başa kalmayı seviyorum.

Bir röportajında çocuklara hedeflerinden asla vazgeçmemelerini önerdin. Peki, Hande’nin kendi hedefleri neler?

Bireysel olarak, kulübüm Eczacıbaşı Dynavit ile kupalar, özellikle Türkiye şampiyonluğu kupası kazanmak hedeflerimden biri. Milli takımda tekrar Olimpiyatlarda yer alabilmek ve madalya almak.

1 Eylül olan doğum gününün hep bir maça denk geldiğini söylüyorsun. Öyle olmasa, nasıl bir doğum günü partisi vermek isterdin?

Büyük ihtimalle dress code’un beyaz olduğu, evren temalı bir parti düzenlerdim. Herkesin parıldadığı ve kendini bir rüyada hissettiği bir ortam isterdim. Bir teleskop olurdu ve ara ara gidip yıldızları izleyebilirdik. Bir de bir anı defteri koyardım ki arkadaşlarım hislerini ve düşüncelerini yazabilsin. Müzik olarak ise afro house müzik çalardı ve Black Coffee’yi getirirdim. Annem ile aynı gün doğduğumuz için partide o da olurdu.

Bir kutlama olsa sen hangi rolü üstlenirdin? DJ mi, organizatör mü, dans pistinin yıldızı mı?

DJ ve organizatör arasında kaldım! Her şeyin düzenli olmasını ve planlandığı gibi gitmesini severim. Takım içinde sorumluluk almaya alışkınım, bu yüzden kutlamada herkesin keyif aldığı bir ortam yaratmak önemli olurdu. Müziği sevdiğim ve DJ setini kullanmayı öğrenmek istediğim için müziği kontrol etmeyi de isterdim.

2025 için aldığın kararlar var mı?

Kendime yaptığım yatırımlarla kendimdeki farkı görebiliyorum ve 2025’te Hande Baladın’ın daha iyi bir versiyonuna ulaşmak istiyorum. Hem kariyerimde hem kişisel gelişimimde hayallerimin ötesinde bir yıl yaşamak, “Ne yıldı ama!” demek istiyorum.

Genel Yayın Yönetmeni: Işıl Cinmen

Fotoğraf: Jiyan Kızılboğa

Moda Editörü: Kumru Kermen

Söyleşi: Hazal Sipahi

Görsel Direktör: Müge Yorulmaz Güven

Makyaj: Yağmur Yelgeç/ Kiko Milano

Saç: Engin Aktaş

Prodüksiyon: Rabia Demirell, Meltem Coşkun

Moda Editörü Asistanı: Rüya Tekçe, Gizem Yıldız

Makyaj Asistanı: Furkan Fidanlık/Kiko Milano

Prodüksiyon Asistanı: Ozan Erdem Bahtiyar, Doruk Efe Çamlı