Affetmek Sayfa Çevirmektir, Peki Şart mı?

Affetmemek sana bedensel, zihinsel ve ruhsal olarak zarar verir. Dolayısıyla affetmek sırtından yük atmaktır. Pek çoğumuz bunu bilsek de her şey, her zaman söylendiği kadar kolay olmayabiliyor.
Pexels
Pexels

Birini affedememe sebebimiz genelde toplum oluyor. Yani insanların senin hakkında ne düşündüğüyle kendini ne kadar tanımlıyorsan, o kadar zor affediyorsun.

Zamanında kolay kolay affedemediğim dönemlere bakıyorum. "Affetmiyorum" derken, hata yaptığına inandığım kişiye bir tık üstten bakıyormuşum. Çünkü ben o kadar erdemliydim ki ve onun yaptığı hatayı, ben o kadar yapmazdım ki, bana yapılınca affetmiyordum. Anlayacağınız bazen affetmemek, neredeyse bir onur meselesine dönebiliyor.

Karşımdaki bir hata yapınca, benim onu affetmem için taklalar atmasını beklemem bile başkalarına hava atabilmekmiş meğer. Gerçekten objektif olduğumda fark ediyorum ki, beni esas yaralayan, insanların gözünde kaybettiğime inandığım imajmış. Sanki karşımdakinin hatasını benden başka kimsenin duymayacağını bilsem, onu affetmem kolaylaşırmış.

Affedemiyorsak da Kabullenelim 

Arkada bırakmayı becerdiğin her şeyin, geleceğine katkısı büyük. Dolayısıyla affedebilmeyi becermek gerçekten önemli. Fakat bu kulağa erdemli gelse de bazen affetmeye hazır hissetmeyebiliyoruz. Kendimizi affetmeye zorlamak ve hatta affetmiş gibi yapmak yerine affetmediğimizi kabul ederek ilerleyebiliriz.

Evet, niyet her zaman affetmek ve fakat öncelikli hedef: yaramızı iyileştirmek. 

Peki, affetmeden nasıl devam edilir?

Gerçeği kabul ederek: Sana yapılanın yanlış olduğunu inkâr etmeden, “bu yaşandı” diyebildiğin an özgürleşmenin ilk adımını atarsın. Affetmek yerine gerçeği görmek, iyileşmeyi başlatabilir.

Duygularını bastırmayarak: Kızgınlık, hayalkırıklığı, üzüntü... Bunlar en doğal duygular. Onları yok saymak yerine, onlarla oturup konuşmayı dene. Belki yaz, belki anlat. Yeter ki bastırma.

Sınır koyarak: Affetmek, sınırlarını yok saymak demek değil. Hatta bazen affetmeden, çok net sınırlar çizerek yeni bir hayat kurarsın.

Ruhsal hijyenini sağla: Bazen affetmemek seni “öfkeli” biri yapmaz, sadece kendini korumayı seçtiğini gösterir. İyileşme, karşı tarafla değil, senin kendine kurduğun bağla ilgilidir. Ve sonra bir gün gelir, konu gündeminden düşmüş olur ve sen kendini, karşındaki kişiyi affetmiş bir halde bulursun...

bilincli-geyik-2.webp
Yasemin Yapanar
Yazar
"Bilinçli Geyik" podcastiyle tanıtığınız Yasemin Yapanar; "Kafanın içinde dönen kaygılarda, yargılarda, yeterlilik, kıyaslama gibi gibi durumlarda yalnız değilsin. Bunun kanıtı olabilmek için kusurlarım ve kırılganlıklarımla soyunuyorum" diyor.
Haftalık