Söz, Müzik, Çizim: Selût

Görsel tasarımı müzikle birleştiriyor. Sahnede fiziksel olarak küçülürken ekranlarda ürettikleri ile devleşiyor. Sanatla ilişkisini çok yönlü biçimde sunan Selût ile kendi deyimiyle “harbi” hikayesini konuşmak için can atıyorum!

Selût’u bu ay çok heyecanlandıran Volkswagen Arena konseri! 1 Kasım’daki konserde Selût, Nova Norda ve Yunanistan’ın 2024 Eurovision yarışmacısı Marina Satti sahne alacak.

Görsel sanatlarla başlayan yolculuğun müzikle birleşiyor. Bunun hikayesini anlatır mısın?

Kendimi ifade edişim hep çizim ve illüstrasyonla oldu. 15 yaşında dövme tasarımlarımı satarak çalışmaya başladım. 2018’de illüstrasyon eğitimi için İtalya’ya gittim. Orada para kazanmak için sokaklarda müzik yapmaya başladım. Müzik de hayatıma böyle girdi. En büyük ilham kaynaklarım 2008’de Madonna ve Gorillaz’ın Grammy ödüllerinde yaptığı sahneydi. Orada Madonna hologram olarak çıktı. Gorillaz karakteri iki boyutluydu, üç boyutlu olarak çıktı. Ben aklımı yitirdiğimi hatırlıyorum. Şimdi müzik üretimini beni estetik olarak tatmin eden bir işle birleştirdim. Ben Selût’un görsel tasarımlarını yapan birisiyim, Selût de sahnede bambaşka birisi. Bu dengeyle kendimi mental olarak stabil tutabiliyorum.

Görsel iletişim ile müzik senin için nasıl birbiriyle konuşuyor?

Mevsimi gelince dinlediğiniz şarkılar olur ya, onlar da mevsimine göre seçtiğimiz renklerle aynıdır benim için. Hepsi ayrı bir ifade, temsil biçimi.

Bağımsız büyüyen bir sanatçı olarak sektörü nasıl değerlendiriyorsun?

Cevabımı çok çocuk ağzından vereceğim çünkü bu kadarını biliyorum. Öyle de kalmak istiyorum. Benim gördüğüm şekliyle belli tekeller var, eskiden de böyleymiş plak zamanı. Müzik endüstrisi insanları domine edebileceğin en büyük kanallardan bir tanesi. Burada ne kadar doğru seçim yapılıyor, artistik açıdan ne kadar bakılıyor hiç emin değilim. Şu an tamamen takipçi sayılarıyla bağlantılı bir noktada ilerleniyor. Keşke bir sanatçının Instagram’ındansa diskografisine bakılsa. Markalar tabii ki daha büyük kitlelere hitap eden sanatçılarla çalışmak ister ama işte keşke burada algoritmalar daha doğru işlese de yeni çıkan isimler için fırsatlar çoğalabilse.

Nelerden ilham alıyorsun?

Günlük hayattan, gündüz işimden, annemden, annemle ettiğimiz kavgadan, arkadaşımın bana söylediği bir derdinden, ülkenin halinden, bazen yan masadan duyduğum dedikodudan, hayatın günlük her anından ilham alıyorum. Günlük olayları biraz dramatikleştirip, yoğun yaşayıp bir konsept haline getiriyorum.

Yurt dışında nasıl peki?

Yurt dışında düzenli konser verdiğim için orayla da karşılaştırıyorum. Konserlere bir statü göstergesi olarak bakılmıyor, sergi deneyimler gibi posterde görülen isim tanınmasa da deneyim gibi gidiliyor.

Mevsimi gelince dinlediğiniz şarkılar olur ya, onlar da mevsimine göre seçtiğimiz renklerle aynıdır benim için.

Kendini en iyi hissettiğin sahne ortamı nasıldır?

Ben büyük sahnede olmayı seviyorum. Benim için ekranlar ve dijitallik çok önemli. Eğer görsel ve animasyonlarımı oraya taşıyabiliyorsam sahnede o zaman devleşiyor gibi hissediyorum. Evet kostümler giyiyorum ve oradayım ama sahnede o dev ekranların altında sadece bir ses olarak kalmak benim için daha önemli. İleri planlarımda iyice dijital bir set-up’a çekilip fiziki olarak küçülüp görsellerin devleştiği bir sahneye yönelmek istiyorum. Daha küçük bir salonda 15-20 kişiye verdiğim solo konserlerdeyse o insanları odama davet etmişim gibi, yazma anımdaymışım gibi samimi hissediyorum.

Sahnenin hayatındaki anlamı nedir?

Sahne kesinlikle bir kaçış. Normal hayattan bir kaçış ve bunun için bana bir para veriyorlar, müthiş.

Bağımsız büyüyen bir sanatçı olarak sektörü nasıl değerlendiriyorsun?

Cevabımı çok çocuk ağzından vereceğim çünkü bu kadarını biliyorum. Öyle de kalmak istiyorum. Benim gördüğüm şekliyle belli tekeller var, eskiden de böyleymiş plak zamanı. Müzik endüstrisi insanları domine edebileceğin en büyük kanallardan bir tanesi. Burada ne kadar doğru seçim yapılıyor, artistik açıdan ne kadar bakılıyor hiç emin değilim. Şu an tamamen takipçi sayılarıyla bağlantılı bir noktada ilerleniyor. Keşke bir sanatçının Instagram’ındansa diskografisine bakılsa. Markalar tabii ki daha büyük kitlelere hitap eden sanatçılarla çalışmak ister ama işte keşke burada algoritmalar daha doğru işlese de yeni çıkan isimler için fırsatlar çoğalabilse.

Yurt dışında nasıl peki?

Yurt dışında düzenli konser verdiğim için orayla da karşılaştırıyorum. Konserlere bir statü göstergesi olarak bakılmıyor, sergi deneyimler gibi posterde görülen isim tanınmasa da deneyim gibi gidiliyor.

Kendini en iyi hissettiğin sahne ortamı nasıldır?

Ben büyük sahnede olmayı seviyorum. Benim için ekranlar ve dijitallik çok önemli. Eğer görsel ve animasyonlarımı oraya taşıyabiliyorsam sahnede o zaman devleşiyor gibi hissediyorum. Evet kostümler giyiyorum ve oradayım ama sahnede o dev ekranların altında sadece bir ses olarak kalmak benim için daha önemli. İleri planlarımda iyice dijital bir set-up’a çekilip fiziki olarak küçülüp görsellerin devleştiği bir sahneye yönelmek istiyorum. Daha küçük bir salonda 15-20 kişiye verdiğim solo konserlerdeyse o insanları odama davet etmişim gibi, yazma anımdaymışım gibi samimi hissediyorum.